Ten eerste: ik ben geen blogger. Dat ik eindelijk eens een bericht plaats is een zeldzaamheid. Toch wil ik hier verandering in brengen. Ooit schreef ik ergens dat mijn PR valt of staat met de energie die ik erin steek. Na gisteren blijkt dat wel weer. Ik was voor de tweede keer aanwezig op de Deventer Boekenmarkt en kreeg van een boekengenieter die langs kwam de opmerking dat ik vrijwel nooit iets plaats op de meest bezochte facebookpagina die over de boeken van het genre gaat. Helaas moest ik toegeven dat dat inderdaad een gemiste kans is… keer op keer. Meestal kom ik er op zaterdagochtend achter dat ik de promotie-vrijdag wéér heb gemist. En dat is zo belangrijk als je meer wilt dan alleen een boek uitgeven. Je wilt uiteindelijk ook dat mensen van je verhaal genieten, meeleven en terugkomen om het volgende deel te komen halen.
Maar dat laatste deden enkelen gisteren. Hoe leuk is het dat mensen je opzoeken en een volgend deel aanschaffen omdat ze verder willen lezen. Soms kan ik het nog steeds niet geloven! Meest van de tijd zit ik achter mijn computer en schrijf ik aan het verhaal. Dat het een fysiek of digitaal exemplaar wordt en mensen echt daadwerkelijk lezen, daar sta ik vaak helemaal niet bij stil. Het schrijven is voor mij een uitlaatklep, een uiting van creativiteit die ik weer op een andere manier vorm geef dan bijvoorbeeld mijn schilderijen. Ooit zei iemand dat ik schilderde met woorden.
En gisteren stond ik met mijn mede-schrijvers Dianne Arentsen, Charlotte de Winter, Natascha van Limpt, Mathijs Hulster en Patrick Bauwens (Oliver Sted) zowaar voor de tweede keer op de grootste boekenmarkt van Europa. We stonden op het schrijversplein. In een hoek draaide een molen hangmatten rond waarin mensen ontspannen konden luisteren naar een auteur die uit eigen werk voorlas. ’s Middags keek ik daar toch wel verlangend naar. Ik was vanaf half acht aanwezig en mijn benen begonnen op den duur te protesteren. Ik wilde er ook niet als een zoutzak bij gaan zitten omdat je dan de interactie met het langlopende publiek mis. Maar wat was het gezellig! ’s Avonds thuis kon ik aanschuiven, mijn dochter had een heerlijke maaltijd gekookt en die dag voor Max gezorgd.
Het was een top dag! Het viel samen met de derde dag van Castlefest waar onze uitgeverij drie dagen stond. Sommigen hadden al twee dagen Castlefest achter de rug en schoven gisteren in Deventer ook nog aan. Mijn respect hebben ze, ongelofelijk zeg. Op dit moment zou ik dat echt niet trekken. Een grote wens van mij is dat ik nog een keer de drie volle dagen met Zilverspoor mee mag naar Lisse. Tot die mogelijkheid zich aandient ga ik gezellig met de anderen mee naar Deventer.
Op mijn andere computerscherm staat een document te smeken of ik het aan wil vullen met woorden: de proloog voor het slotdeel van mijn serie. Morgen ga ik daar weer mee verder. Voor vandaag is het op.
Nog een nieuwtje: het vierde deel van mijn serie ligt bij de redacteur. Over twee weken gaan we daarmee aan de slag! Mijn doel is deze voor de feestdagen af te hebben.
Nog een tweede nieuwtje: komende zaterdag ga ik weer naar Amsterdam voor mijn opleiding tot redacteur. Dit is de voorlaatste keer.
Nog een derde dan: ik heb een deadline voor een boek in een ander genre.
Een vierde: 15, 16 en 17 augustus ben ik te vinden op Middeleeuws Winschoten en Fantasy Markt met Marjan Brouwers 1en Marjan Jongeleen.
Vooruit nog eentje: ik zit in de overgang… lekker dan! Het geef wel een flinke booster aan de fuckthebullshit momentjes met schreeuwende uitlatingen (ik kan het geen zingen noemen en mijn gitaar overstemt mijn stem niet). Daarbij is er ook een sterke toename aan VOG (Vaat Ontwijkend Gedrag) en steeds langere afstanden tijdens de wandelingen met Max. Daarbij heb ik geconcludeerd dat Max een gezelligheidslimiet van acht kilometer heeft. En dan heb ik het nog niet eens over mijn ijskoninginnenlibido…